Szpital w Legionowie: tu leczą zawały serca

Podczas wizyty w legionowskim szpitalu rozmawialiśmy z kierownikiem Oddziału Kardiologii Interwencyjnej i Chorób Wewnętrznych dr. n. med. Sławomirem Gołębiewskim oraz mieliśmy okazję przyjrzeć się koronarografii i zabiegowi angioplastyki u pacjenta z zawałem serca.

O możliwościach diagnostycznych i leczniczych Oddziału Kardiologii   Interwencyjnej i Chorób Wewnętrznych legionowskiego szpitala rozmawiamy z jego kierownikiem dr n. med Sławomirem Gołębiewskim.

Jak zorganizowany jest Oddział Kardiologii Interwencyjnej i Chorób    Wewnętrznych?

Oddział Kardiologii Interwencyjnej i Chorób Wewnętrznych jest największym oddziałem  szpitala. Składa się z 6 miejsc intensywnej terapii z pełnym monitorowaniem funkcji życiowych oraz 20 miejsc na salach ogólnych z możliwością monitorowania pracy serca na odległość (telemetria). Bezpośrednio przy oddziale zlokalizowana jest poradnia kardiologiczna. Bliskie sąsiedztwo oddziału i poradni pozwala nam na skupienie diagnostyki i leczenia chorych w jednym miejscu. Kontynuacja leczenia oraz pełna nieinwazyjna diagnostyka kardiologiczna, obejmująca badania holter ekg oraz ciśnieniowy, testy wysiłkowe, echo serca, tomografię naczyń wieńcowych („nieinwazyjna koronarografia”), mogą być realizowane w poradni lub w oddziale. Natomiast procedury diagnostyczne obejmujące inwazyjną diagnostykę, taką jak koronarografia, ocena rezerwy wieńcowej (FFR), obrazowanie wewnątrznaczyniowe (IVUS) oraz leczenie – angioplastyka naczyń wieńcowych (PCI), wykonywane są tylko w oddziale. Leczenie w zakresie chorób wewnętrznych jest realizowane w podstawowym zakresie ze szczególnym uwzględnieniem czynników ryzyka chorób układu krążenia oraz leczeniem zrekompensowanej niewydolności serca u chorych z licznymi chorobami współtowarzyszącymi.

Jakie schorzenia leczone są w Oddziale?

Ukierunkowanie oddziału, poczynione inwestycje (najnowszy angiograf), jak i sama nazwa oddziału, sugerują priorytet leczenia skierowanego na zmniejszenie śmiertelności z powodu choroby wieńcowej. Nazwa oddziału (Oddział Kardiologii Interwencyjnej) kojarzy się z leczeniem zawału serca i stanowi główny cel naszego leczenia. Oczywiście nie ma leczenia zawału serca oraz profilaktyki bez kontroli podstawowych czynników ryzyka choroby wieńcowej, takich jak nadciśnienie tętnicze, hipercholesterolemia oraz cukrzyca, które są leczone w oddziale i stanowią zakres działalności oddziału w obszarze chorób wewnętrznych. Chorzy po zaopatrzeniu zawału serca lub z innymi chorobami sercowo-naczyniowymi mogą liczyć na dalszą, kompleksową opiekę dzięki skoordynowanej opiece w ramach struktur Wojskowego Instytutu Medycznego, obejmujących Szpital WIM w Legionowie i ośrodek o najwyższym poziomie referencyjności, czyli Centralny Szpital Kliniczny MON przy ul. Szaserów w Warszawie.

Jakie zabiegi są tu wykonywane?

Leczenie świeżego zawału serca jest naszym priorytetem, a lokalizacja w powiecie legionowskim daje szanse na skrócenie czasu udzielonej pomocy medycznej, szczególnie dla chorych z północno-wschodnich powiatów od Warszawy. Ten czas w leczeniu zawału serca jest szczególnie ważny, bo wpływa na śmiertelność. „Czas to mięsień” – takim historycznym stwierdzeniem można podsumować sens szybkiej diagnozy. Oddział świadczy usługi pełnej diagnostyki nieinwazyjnej oraz inwazyjnej, w tym koronarografie i zabiegi angioplastyki naczyń wieńcowych.

Kto może zostać pacjentem Oddziału i w jaki sposób?

Chorzy leczeni i diagnozowani w oddziale mają dwie drogi przyjęcia, jedna pilna poprzez nagłe zachorowanie, druga przez planową, ukierunkowaną hospitalizację. Nagłe zachorowanie obejmuje stan zagrożenia życia, kiedy z lekarzem dyżurnym oddziału kontaktuje się bezpośrednio zespół pogotowia, wykonując teletransmisję ekg. Chory w tym trybie przyjęcia najczęściej wymaga pilnej interwencji, a ryzyko z powodu dekompensacji choroby jest wysokie. Drugą drogą przyjęcia do leczenia w oddziale jest planowe skierowanie od lekarza prowadzącego pacjenta, który wykonał podstawą diagnostykę i kieruje chorego na konkretne badanie, najczęściej interwencyjne. Ze względów epidemiologicznych oraz ogólnej filozofii uważam, że pobyt w szpitalu powinien być skrócony do niezbędnego minimum, a całą diagnostykę możliwą do wykonania ambulatoryjnego powinno przeprowadzić się w ramach działalności ogólnych poradni kardiologicznych.

Jak ocenia Pan pierwsze tygodnie funkcjonowania Oddziału?

Pierwszy miesiąc oceniam jako bardzo obiecujący na przyszłość, ponieważ w okresie 30 dni wypisaliśmy 117 chorych, wykonaliśmy 133 nieinwazyjnych procedur diagnostycznych, 75 zabiegów interwencyjnych (z czego blisko połowa dotyczyła stanów nagłych), wykonaliśmy 28 zabiegów poszerzania naczyń wieńcowych (angioplastyki, PCI). Personel medyczny oraz administracja rozpoczęli współpracę i w obecnym czasie wszystkie jednostki organizacyjne oddziału pracują prawidłowo. Pamiętajmy, że jest to nowa jednostka i zasady wzajemnej współpracy pomiędzy zatrudnionymi osobami oraz innymi oddziałami dopiero się zawiązują. Procedury oraz ogólne zasady są ustalone, jednak praca w zespole w obszarze tak delikatnym jak zdrowie to zawsze wyzwania. Jestem optymistą, wierzę w ludzi i daję im zawsze kredyt zaufania (sam też tego oczekuję). Mamy wspólny cel, jakim jest poprawa i zwiększenie dostępności do świadczeń zdrowotnych, szczególnie w zakresie chorób układu sercowo-naczyniowego.